aydınca(sına) — z. Aydın surətdə, açıq aydın, lap aydın. Səs aydınca eşidilir. – Uzaqda qurulmuş çadırlar da aydınca görünürdü. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döş — is. 1. Bədənin, boyundan qarına qədər olan ön hissəsi; köks, sinə. Döş qəfəsi. Döş əzələləri. – . . Ciyər sinənin içində olur ki, qutu kimi şeydir. Onun qabaq tərəfi döş sümüyü və qabırğalardır. H. Z.. Ayna islaq başını Ayazın döşünə qoydu. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözətçi — is. Qarovulçu, keşikçi, mühafizəçi, bəkçi, baxıcı. Mağaza gözətçisi. – Osman gözətçidir oyankı dikdə. H. K. S.. . . Var gəl edən gözətçinin ayaq səsləri aydınca eşidilirdi, ağır çəkmələrin dabanlarındakı nallar daş səkiyə sürtülürdü. İ. Hüseynov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
için-için — z. 1. Gizlin, heç kəsə hiss etdirmədən; içində, ürəyində, qəlbində. Fərhad özlüyündə bu sözlərə için için gülürdü. Ə. Vəl.. 2. Yanıqlı yanıqlı, yana yana, acı acı. Ağlar da için için edər ah: – Bu körpəmə sən şəfa ver, Allah! A. Ş.. Həcər isə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
odekolun — <fr. eau de Cologne – Köln şəhərinin suyu> Kosmetik maddə kimi işlədilən ətirli, spirtli məhlul. Odekolon şüşəsi. Yasəmən odekolonu. – <Həkim:> Firuzənin böyük bir həzlə ərinin üzərinə odekolon səpdiyini . . aydınca görürdüm. C. C..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sərih — sif. <ər.> 1. Açıqdan açığa, aydınca. 2. Şəksiz şübhəsiz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti